دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ - دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

حافظ وظیفه تو دعا گفتن است و بس
دربند آن مباش که نشنید یا شنید
«حافظ»

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – خوان سوم جنگ رستم با اژدها

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

بشقاب پرنده

(~. پَ رَ دِ) [ تر - فا. ] (اِ.) شی ء یا پدیده‌ای به شکل بشقاب که برخی در کشورهای مختلف مدعی دیدار آن هستند و بیشتر مردم گمان می‌کنند که از کرات دیگر آمده‌اند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.