دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

شاهنامه فردوسی - گريختن افراسياب از رزمگاه‏‏‏

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

مگذران روز سلامت به ملامت حافظ
چه توقع ز جهان گذران می‌داری
«حافظ»

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

شاهنامه فردوسی – رفتن كى‏ كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – آمدن تهمينه دختر شاه سمنگان به نزد رستم‏‏‏

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – پادشاهى زوطهماسپ

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – آمدن كى ‏قباد به استخر پارس

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با سهراب

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

بز

(بُ) (اِ.) هر یک از گونه‌های جانوران پستان دار نشخوارکننده از تیره گاوان که جزو دام‌های اهلی تربیت می‌شود و از گوشت و پنیر و پشم و کرک آن استفاده می‌کنند و به هیئت وحشی نیز به نام بز کوهی وجود دارد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.