دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

شاهنامه فردوسی - بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

ای غایب از نظر که شدی همنشین دل
می‌گویمت دعا و ثنا می‌فرستمت
«حافظ»

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – فراهم آوردن شاهنامه

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

اجاق

(اُ) [ تر. ] (اِ.)
۱- دیگدان، آتشدان.
۲- دودمان، خاندان.
۳- صاحب کرامات و کشف. ؛ ~گاز نوعی اجاق که سوخت آن گاز متان است. ؛ ~برقی نوعی اجاق که با نیروی برق گرما تولید می‌کند و مثل اجاق گاز برای پختن غذا و جز آن به کار می‌آید.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.