دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ - مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

شمع لرزان وجودم را شبی آرام نیست
روزها افسرده ام چون آب و شبها آتشم
«رهی معیری»

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – جنگ رستم با افراسياب

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن مهراب بر سيندخت

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به نزديك سام

شاهنامه فردوسی – پيروز نامه منوچهر نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – مردانگى منوچهر و سپاه او در جنگ با تور

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آیات

[ ع. ] (اِ.) جِ آیه.
۱- نشانه‌ها، علامت‌ها.
۲- آیه‌های قرآن. ؛ ~متشابه آیاتی از قرآن که مقصود از آن‌ها کاملاً روشن نیست و قابل تأویل است. ؛ ~محکمه آیاتی از قرآن که مقصود آن‌ها روشن است و قابل تأویل نیست. ؛ نمازِ ~نمازی که هنگام خسوف و کسوف و دیگر بلایای طبیعی بر مسلمانان واجب است.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.