دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن منوچهر از كار زال و رودابه‏

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به يارى مهراب

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

شاهنامه فردوسی – پيغام فرستادن كاوس به نزديك قيصر روم و افراسياب‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

فرهنگ معین

آنیلین

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ