دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن رستم

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن شاه يمن جندل را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

فرهنگ معین

آغاجی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ