دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – پيروزى فريدون بر ضحاك و دست يافتن بر گنجهاى آن

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

فرهنگ معین

آشکوب

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ