دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – رزم كردن رستم با سه شاه و رها شدن كاوس از بند

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

فرهنگ معین

آشپزخانه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ