دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – پيغام كاوس به زال و رستم

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

فرهنگ معین

آسه یی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ