دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

شاهنامه فردوسی - ستایش خرد

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن
به شادی رخ گل بیخ غم ز دل برکن
«حافظ»

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – آفرینش مردم

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – آمدن زال به نزد مهراب كابلى

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آسفالت

[ فر. ] (اِ.) مخلوطی از قیر و شن و ماسه که به رنگ قهوه‌ای یا سیاه است که در پوشش کف خیابان‌ها، جاده‌ها و پشت بام به کار می‌رود.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.