دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ - کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

راهم مزن به وصف زلال خضر که من
از جام شاه جرعه کش حوض کوثرم
«حافظ»

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

شاهنامه فردوسی – تاخت كردن منوچهر بر سپاه تور

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن فريدون از كشته شدن ايرج‏

شاهنامه فردوسی – آفرینش مردم

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به نزديك سام

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آریستوکراسی

(~.) [ یو. ] (اِ.) نژاده سالاری، حکومت اشراف و اعیان (در فلسفه سیاسی یونان به معنای حکومت کسانی بود که از لحاظ کمال انسانی از دیگران برترند).

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.