دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – پيغام فرستادن كاوس به نزديك قيصر روم و افراسياب‏

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

شاهنامه فردوسی – نامه گژدهم به نزديك كاوس‏

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

شاهنامه فردوسی – آمدن زال به نزد مهراب كابلى

فرهنگ معین

آرشیتکت

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ