دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ - به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند
بیمار که دیده‌ست بدین سخت کمانی
«حافظ»

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

شاهنامه فردوسی – جنگ رستم با افراسياب

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن كاوس نزديك شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

شاهنامه فردوسی – رزم سهراب با گردآفريد

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

اتابک

(اَ بَ) [ تر. ] (ص مر.)
۱- پدربزرگ، عنوانی که در دستگاه حکومتی سلجوقی به غلامان ترکی که از خود شایستگی نشان می‌دادند داده می‌شد و به عنوان مربی شاهزادگان تعیین می‌شدند.
۲- وزیر بزرگ.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.