دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

فرهنگ معین

آرامش

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ