دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

شاهنامه فردوسی - جنگ كاوس با شاه مازندران

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

چون گردباد، نیش دو صد خار می‌خوریم
گر جامه از غبار به بر می‌کنیم ما
«صائب تبریزی»

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آدم برفی

(~. بَ) (اِ.)
۱- مترسک شبیه انسان که از برف ساخته می‌شود.
۲- آدم خیالی که گمان می‌کنند در کوه‌های هیمالیا زندگی می‌کند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.