دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون جندل را به يمن

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون منوچهر را به جنگ تور و سلم

شاهنامه فردوسی – پيغام كاوس به زال و رستم

فرهنگ معین

آدرنگ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ