دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن فريدون از كشته شدن ايرج‏

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به نزديك سام

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

فرهنگ معین

آجان

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ