دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

شاهنامه فردوسی - پاسخ دادن فريدون پسران را

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

عقل پرسید که دشوارتر از مردن چیست
عشق فرمود فراق از همه دشوارتر است
«فروغی بسطامی»

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – رزم كاوس با شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به يارى مهراب

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آتش انداز

(~. اَ) (ص فا.)
۱- کسی که کارش روشن کردن کوره آجرپزی و اجاق و تنور نانوایی و تون حمام و مانند آن بود.
۲- در قدیم کسی که به صف دشمن نفت و آتش پرتاب می‌کرد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.