دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

شاهنامه فردوسی – آمدن زال با نامه سام نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

فرهنگ معین

آبگاه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ