دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن كاوس نزديك شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

فرهنگ معین

یورت

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ