دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

شاهنامه فردوسی – رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن شاه يمن جندل را

شاهنامه فردوسی – ستایش خرد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

فرهنگ معین

یک هفتادم

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ