دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن منوچهر از كار زال و رودابه‏

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – خوان دوم يافتن رستم چشمه آب

فرهنگ معین

آب گشاده

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ