دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

فرهنگ معین

ابیت

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ