دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – داستان ابو منصور بن محمد

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – راى زدن سام با موبدان بر كار زال

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

فرهنگ معین

ابوحارث

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ