دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به نزديك پدر خود

شاهنامه فردوسی – گريختن افراسياب از رزمگاه‏‏‏

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن شاه يمن جندل را

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به نزديك سام

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

فرهنگ معین

گیاه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ