دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – رزم كردن رستم با سه شاه و رها شدن كاوس از بند

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن زال نزديك سام نمودن چگونگى كار

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – رفتن كى‏ كاوس به مازندران

فرهنگ معین

گنوستیک

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ