دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – جنگ نوذر با افراسياب سديگر بار

شاهنامه فردوسی – رفتن كى‏ كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

فرهنگ معین

گلبول

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ