دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

شاهنامه فردوسی – آمدن زال با نامه سام نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به نزديك سام

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

فرهنگ معین

گلابدان

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ