دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ - حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

شاهد که سرکشی نکند دلفریب نیست
فهم سخن به مردم دانا گذاشتیم
«رهی معیری»

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج بسوى پدر

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

شاهنامه فردوسی – داستان ابو منصور بن محمد

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گل

(~.) [ انگ. ] (اِ.)
۱- دروازه، در بازی‌هایی مانند فوتبال، جایی که باید توپ داخل آن شود تا امتیاز به دست بیاید.
۲- امتیازی که پس از عبور توپ از دروازه یا سبد یک تیم به تیم مقابل تعلق گیرد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.