دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن زال نزديك سام نمودن چگونگى كار

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

فرهنگ معین

گرگ آشتی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ