دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

شاهنامه فردوسی – رفتن كى‏ كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – آمدن زال با نامه سام نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – رزم سهراب با گردآفريد

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

فرهنگ معین

گبه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ