دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ - ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

چندان بمان که خرقه ازرق کند قبول
بخت جوانت از فلک پیر ژنده پوش
«حافظ»

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – رزم سهراب با گردآفريد

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گاز

[ فر. ] (اِ.)
۱- تور نازک و لطیف که برای بستن زخم به کار می‌رود.
۲- پدالی که در جلوی اتومبیل و در پیش پای راننده قرار دارد و با فشار دادن بر آن بنزین بیشتری به کاربراتور می‌رسد و اتومبیل سرعت بیشتری می‌گیرد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.