دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ - کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

غبار تربت ما بوی گل دهد گویی
که جای لاله ازین خاک مشک ناب دمید
«رهی معیری»

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – گفتارى در بخت زال در نزد ستاره ‏شناسان

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

کیموس

[ معر. ] (اِ.)
۱- مواد غذایی موجود در معده که با ترشحات و عصیر معدی آغشته شده. کیموس کم و بیش حالت مایعی غلیظ را دارد؛ ج. (ع.) کیموسات.
۲- استحاله طعام است در معده - - بعد از هضم - - به جوهری دیگر که ماده‌ای غلیظ مایل به رنگ زرد باشد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.