دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

فرهنگ معین

کیفر

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ