دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن كاوس نزديك شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

شاهنامه فردوسی – پيروز نامه منوچهر نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

فرهنگ معین

کیش

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ