دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – فراهم آوردن شاهنامه

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن مهراب از كار دخترش

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن رستم به نزد شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

فرهنگ معین

کولنگ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ