دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – گريختن افراسياب از رزمگاه‏‏‏

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

فرهنگ معین

کنا

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ