دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

شاهنامه فردوسی – اندر زادن فريدون

شاهنامه فردوسی – آفرینش کیهان

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن منوچهر از كار زال و رودابه‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

فرهنگ معین

کمون

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ