دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ - نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

نظر ار ز دوست پوشم که برون رود ز چشمم
به چه اقتدار گویم که برون شو از ضمیرم؟
«قاآنی»

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج بسوى پدر

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با سهراب

شاهنامه فردوسی – ستایش پیامبر

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

کمرشکن

(~. ش کَ)
۱- (ص فا.) کار سخت و گران، امر دشوار.
۲- (ص مر.) پهلوان، دلیر، شجاع.
۳- (اِمر.) بالای کوه، کمر کوه.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.