دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – جنگ نوذر با افراسياب سديگر بار

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن منوچهر از كار زال و رودابه‏

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – آمدن كى ‏قباد به استخر پارس

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

فرهنگ معین

کلو

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ