دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – رزم بارمان و قباد و كشته شدن قباد

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

فرهنگ معین

کفایی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ