دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – كیكاوس

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

شاهنامه فردوسی – آمدن زال به نزد مهراب كابلى

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

فرهنگ معین

ابره

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ