دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – آمدن زال به نزد مهراب كابلى

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

فرهنگ معین

کرو

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ