دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

شاهنامه فردوسی – آمدن تهمينه دختر شاه سمنگان به نزد رستم‏‏‏

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – راى زدن سام با موبدان بر كار زال

شاهنامه فردوسی – رفتن كى‏ كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

فرهنگ معین

کربنات

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ