دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

شاهنامه فردوسی – هفت خوان رستم

شاهنامه فردوسی – رزم كردن رستم با سه شاه و رها شدن كاوس از بند

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

فرهنگ معین

کتابخانه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ