دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ - ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

به آب روشن می عارفی طهارت کرد
علی الصباح که میخانه را زیارت کرد
«حافظ»

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به رسولى نزد منوچهر

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

کاغذ

(غَ) [ از چی. ] (اِ.) ورقه نازک، خم پذیر و مسطحی که معمولاً از خمیر الیاف گیاهی ساخته می‌شود و غالباً بر آن چیز نویسند یا چاپ کنند. ؛ ~سیاه کردن کنایه از: نویسندگی کردن، نوشتن (حالت تحقیر). ؛~پاره کاغذی که محتوی آن فاقد ارزش است.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.