دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن دختر ايرج‏‏

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به نزديك سام

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – داستان ابو منصور بن محمد

شاهنامه فردوسی – پرسيدن همسر مهراب از دستان ويژگيهاى او را

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

فرهنگ معین

کارامل

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ