دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

شاهنامه فردوسی – هفت خوان رستم

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – مردانگى منوچهر و سپاه او در جنگ با تور

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

فرهنگ معین

افراختن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ