دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن شاه يمن جندل را

فرهنگ معین

ابتهال

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ