دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

شاهنامه فردوسی – كیكاوس

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون منوچهر را به جنگ تور و سلم

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – مردانگى منوچهر و سپاه او در جنگ با تور

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

فرهنگ معین

ژاله

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ